Gewoontes zijn eigenaardig fenomenen. Soms moet je jezelf
geweld aan doen om er een te doorbreken. Dat zijn dan van die gewoontes die
onder de noemer ‘minder succesvol’ dan wel ‘slecht’ vallen. Daar valt de
volgende eigenaardigheid volgens mij niet onder al moet ik bekennen dat het
iets dwangmatigs in zich draagt. De dag voor een loopevenement moet ik altijd
‘even’ nadenken over wat me morgen te wachten staat. Zo ook voor de 4mijl van
Sneek. De weersverwachting laat mij geen keus: een korte broek -dus
melkflessen- en een shirt met korte mouwen. Dit keer geen thermo kleding, geen
twee shirtjes over elkaar, geen jasje,
 |
| De 400 jarige waterpoort van Sneek |
hoera! Ik hoef niet na te denken over
waar en over hoe er te komen. De start is om 15.00 uur; ik heb me al
ingeschreven, afhalen startnummer en shirt tot uiterlijk 14.30 uur. Warming up
onder begeleiding van Arjen om 14.10 uur vanaf de Sporthal en na afloop het
terras van de Walrus. En altijd denk ik na over de te lopen afstand, die is te
overzien: ga ik hàrd lopen of hard lòpen? Leg ik de klemtoon op ‘hard’ of op
‘lopen’? Dat is een groot verschil. Maar gezien het parcours, door de stad met
al zijn obstakels, zoals stoepranden, paaltjes, geparkeerde auto’s, enz. en
gezien de hoeveelheid deelnemers zal het lopen worden zonder (al te) hard en
laat ik de prijzen maar aan mij voorbij gaan. Over de lengte maak ik me ook
geen zorgen; dat moet geen probleem zijn.
De 4mijl van Sneek wordt voor de eerste keer georganiseerd
en wel omdat de Waterpoort 400 jaar bestaat en dat moet gevierd. Tenslotte is
de Waterpoort het meest opvallende gebouw met een historische lading in Sneek.
Het is een blikvanger, een toeristische trekpleister en handelsmerk van de stad
Sneek. Het gebouw dateert waarschijnlijk van 1492. In 1613 onderging het een verbouwing
die de basis werd voor het huidige aanzien. Ik vraag me af of al die
(hard)lopers zullen stilstaan bij wat gebruikelijk is bij een 400 jarig bestaan
van een historisch monument. Ach, dat doet er ook niet toe. Het loopevenement
geeft een sportdimensie aan alle activiteiten rondom het jubileumjaar van de
Waterpoort en aan de Nationale feestdag 5 mei!
 |
| Warming up van Loopgroep Sneek/IJlst en heel veel gasten |
Een warming up met een 100 mannen en vrouwen onder leiding
van Arjen Visserman. En dan met elkaar naar de start. Het terras in de Kleine
Kerkstraat zit vol. Het is warm. We krijgen het gebruikelijke aanbod om mee te
drinken, maar we reageren niet. Menigeen neemt zich voor om na afloop de achterstand
in te halen; eerst lopen en dan de dorst lessen. Wachten, wat praten,
plotseling klinkt het startschot. Het is alsof niemand zich dat realiseert. De
meute komt aarzelend op gang. Het lijkt wel of iedereen op zoek is naar een
bekende in het publiek dat langs het parcours staat of zit op een van de
talrijke terrassen. Maar ruim voor we het Grootzand op draaien is er ruimte en
kan iedereen zijn gang gaan. Het gaat
hard voor mijn gevoel. Ik weet me te beheersen en laat me niet gek maken
door de een na de ander die mij inhaalt; een antieke diesel komen nu eenmaal
laat op gang. Opletten: bloembakken, paaltjes en stoepranden. Ik kijk voorzichtig
om me heen, maar veel bijzonders is er op de Singel niet te zien; huizen,
auto’s, fietsen, allerlei obstakels, en veel lopers. Dat is bij de Waterpoort
wel anders. Veel fotografen die de foto van hun leven denken te kunnen
 |
| Jelmer en Aafke op het Grootzand |
maken en
een handjevol toeschouwers die een enkele keer bemoedigend roepen “ga door”.
Goed bedoeld, maar volgens mij is er (nog) niemand die aan stoppen denkt. Op de
Geeuwkade is genoeg te zien: boten met borrelende mensen die af en toe een meewarige blik werpen op de zich in het
zweet werkende hardlopers. Ik zie een enkeling die het nu al het wat kalmer aan
moet doen. We passeren de sporthal en even later over de Stationsstraat links
af voor het theater langs op weg naar De Kruizebroederstraat. Daar rechtsaf
door de tuin van het stadhuis voor een ‘versnapering’ en even later zit de
eerste ronde erop. Ik heb er eigenlijk een hekel aan om twee maal dezelfde
ronde te lopen. Deze keer valt het mee. Het is mooi weer. Er is veel afleiding
door het talrijke publiek. Het is nu merkbaar luidruchtiger op de terrassen.
Dat leidt af. Ik weet mijn tempo steeds onder de 5 min/km te houden. Alleen in
het begin lag dat er zeer ruim boven, maar dat kon ook haast niet anders door
de drukte en door de angst om op andermans hakken te trappen dan wel tegen een
obstakel aan te lopen. De tweede ronde gaat snel voorbij en voor ik het goed en
wel besef loop ik via het Oud Kerkhof de Marktstraat in om te finishen. Daar is
het druk. Rode, bezwete koppen, enthousiaste verhalen, en natuurlijk wat
‘geklaag’ over de warmte. Ach, dat hoort erbij. Het was leuk, een groot
deelnemersveld, een afstand die te overzien is, alleen jammer dat de terrassen
al vol waren.
Meeloper (foto's Janke van der Schaaf ,Arjen Visserman en Karin Verploeg)
Foto's Janke van der Schaaf
4mijl van Sneek een groot hardloopfeest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten