Groet uit Schoorl

Afslag gemist.

Verslag van de 35^e Groet uit Schoorl run welke gehouden is op 12 februari 2012.

Zondagmorgen na een onrustige nacht op tijd uit bed en klaar maken voor de 2^e halve marathon die ik in mijn nu 3 jarige loopleven mee ga doen. De tas had ik al klaar gemaakt en de kleding was al uitgezocht, uiteraard moest het Loopgroep Sneek shirtje aan. De temperatuur zou ca –4 zijn dus toch maar een thermo laagje onder de hardloopkleding aan. Om 08:45 heb ik Bert Rienstra opgehaald en samen reden de afsluitdijk over richting Alkmaar waar we de bus zouden nemen richting Schoorl, immers dat was het advies van de organisatie. Helaas misten we al pratende de afslag en stonden we al snel voor het dorp Schoorl. De auto geparkeerd, er was volop ruimte, en een stukje gelopen naar de sporthal. Gelukkig maar dat we afslag misten want anders hadden we ons ook nog moeten haasten naar de start, nu konden we nog even een bakkie doen en rustig de tas inleveren.

Lopende naar de start wat warming-up oefeningen doen en een sanitaire stop verrichten, je hebt er alleen maar last van onderweg. Bert stond in een sneller startvak dan mij en we spraken af dat we elkaar weer in de sporthal zouden ontmoeten. In het startvak wissel je nog wat ervaringen met andere lopers uit en wenst elkaar veel sterkte en om vooral genieten van de route. Doelstellingen heeft iedereen maar als je het laatste startvak staat komt de Olympische gedachte toch wel eerst, echter toch hoopt een ieder een bepaalde tijd te halen. Mijn doel was 2:15 uur.

Het wordt 11:00 uur en het startschot is waarschijnlijk gevallen want er komt beweging in de massa. Het duurde ongeveer 6 minuten na het startschot dat ik zelf de startstreep passeerde, de klokjes werden ingedrukt en het ritme gezocht. Na de eerste kilometers voelt het goed en ik kijk op mijn horloge bij het passeren van het 5 km bord, tevreden over de tijd onder de 30 minuten ga ik verder. Het parcours was redelijk schoon gemaakt maar het had eerder al wat gesneeuwd waardoor er hier en daar toch wat gladheid optrad, oppassen dus. Bij de 15 km verzorging heb ik voor de 1^e keer een bekertje thee genomen, ’t ging nog steeds erg lekker. Op het punt na 16 km waar ik tijdens de Berenloop moest wandelen kreeg ik wat angst hoe het deze keer zou gaan. Aan de voorbereidende trainingen kon het niet liggen, de vorm was goed. Ook had ik koolhydraten gestapeld waar dat maar kon. De km’ers telden lekker af en plotseling zag ik het bord, linksaf de 21,1 km en rechtdoor de 30 km. Met een voor het gevoel kleine versnelling, omdat iedereen om je heen ook sneller leek te gaan, ging ik richting de finish. De klok stond op 2:14 en nog wat, ik dacht dat kan natuurlijk niet klopte want zo snel ben ik niet, of toch? Ik had de laatste km’ers niet meer op mijn horloge gekeken wat de tijd was en liep puur op gevoel. Via de uitslagen lijst las ik dat de netto tijd 2:08:33 was. Een tevreden man ging dus over de streep.

Na de finish kreeg elke deelnemer een flesje AA en een handdoek, na de blauwe en rode ligt er nu dus ook de grijze van 2012 bij ons in de kast. In de sporthal aangekomen stond Bert te genieten van zijn nieuwe PR 1:49:34, ook hij had lekker gelopen. Bert had niet verwacht dat hij na de tijd die hij in Amsterdam had gelopen nu sneller zou kunnen.

Na het omkleden hebben we nog een kop koffie gehaald en werd de auto opgezocht. Vrij snel zaten we weer op de weg naar Sneek waar we na een uurtje weer heelhuids aankwamen. Dat we de afslag hadden gemist was dus achteraf helemaal niet zo erg want dat scheelde toch weer tijd, nu waren we sneller weer thuis.

Het was een mooie dag en een prachtige loop.

De Olympiër.