LUISTEREN NAAR JE LICHAAM

Luisteren?

Doorgaans op dit blog de belevenissen van loopgroep Sneek en IJlst over de loopjes, trainingen en andere activiteiten van deze en gene. Nu eens een stukje over hoe het is om eventjes niet meer hard te mogen en ook niet kunnen lopen. Hieruit blijkt maar weer dat er meer is dan hardlopen, gezondheid staat voorop.

Luisteren naar je lichaam is een opmerking die we altijd gebruiken in de 1^e les, en later ook vaak, van een nieuwe Start to Run cursus. Luisteren en horen zijn ook weer verschillende zaken. Je hoort wel dat de fysiotherapeute  zegt dat je een forse blessure hebt maar luisteren? Liever niet, maar je moet wel. Zo verging het mij al vaker de afgelopen jaren.

Op het moment dat de trainingen in afstand en snelheid stijgen protesteert het lichaam. Ach denk je dan “gaat wel over” maar de realiteit is nu anders. Op zondag 6 oktober na de clinic training vanuit Burgwed was het mis, last van de knie en veel pijn. Ik had al een paar weken last maar kon redelijk meedoen met de trainingen. Het zal toch niet denk je dan, ook in 2012 al met een halve blessure de Berenloop gedaan, en nu weer problemen? In juni / juli ook al een paar weken bij Fysio-Actief gelopen met rug en daardoor ook beenklachten.

’s Maandags naar de Fysio en ja hoor BINGO, ik heb goed en slecht nieuws zei de therapeute: “Je mag de Berenloop niet doen en het goede nieuws is dat het weer over gaat.” Elke maandag de ontsteking aan binnenste knieband behandelen en thuis oefeningen doen, een verhuizing van zoonlief gooide roet in het eten, teveel tillen en door de knieën, stom maar wat moet je? Toch ging het steeds beter en was ook door mijn bezoekjes heen aan de Fysio. Op goed advies ben ik daarna bij Fysio-Actief gestart met begeleid sporten om kracht en een betere rompstabiliteit te trainen.

Het weekend van de Berenloop waren we op Terschelling voor een weekje vakantie en konden we lekker fietsen en wandelen. Rust deed me goed en vol goede moed ging ik weer aan het werk. Toch bleef de pijn en steeg het gevoel dat er meer aan de hand was met de knie. Op donderdag 14 november toch maar naar de huisarts, diagnose “lopers knie”. Samen met de eerdere diagnose van de knieband viel alles samen en kon ik nog beter de juiste oefeningen thuis doen. Gelukkig maar dat er niets echt kapot is in de knie dacht ik. Het rare gevoel om niet meer te kunnen lopen kon op de trainingsdag op Ameland weer iets wegvloeien omdat je weet dat er progressie zit in het herstel. Je wilt graag maar dan klinkt het weer: “Luisteren naar je lichaam.” Ik weet zeker dat het weer goed komt binnenkort en hoop dat de deelname aan de 10^e Adventure Run voor 5 km mogelijk is. Zegt het lichaam dan dat het niet kan dan is het niet anders en richt ik me op verder herstel.

Laat dit verhaal een les zijn voor een ieder met een blessure om goed te luisteren wat je lichaam aangeeft.

De Olympiër.