NANNEWIJD/NANNWIID

Het was (en is) een groot genoegen om daar te lopen.

Drieënzeventig lopers verschenen er aan de start, daar in Oudehaske om 3, 5, 7.3 of 10 km bij of rond het Nannewiid de baas te worden. Een ontspannen sfeer. We waren met z'n achten van LoopgroepSneek/IJst. Twee voor de 7.3 km en de rest voor de 10. Diegenen die er niet waren, krijgen nog een herkansing op 20 augustus. Het is de moeite waard. Twee euro inschrijfgeld en voor honderd euro plezier. Een prachtig parcours in het natuur- en recreatiegebied bij het Nannewiid.

Natuurgebied Nannewiid

Om half acht de start. Het is warm, weinig of geen wind. Ontspannen gezichten. Een gevarieerd gezelschap. Ik start achterin. De vakantie nog in de benen. Niet regelmatig gelopen en als ik liep dan vooral in een traag duurloop tempo. Wat eten, natuurlijk wat drinken en niet alleen water of frisdrank. Al direct gaan er een paar als een haas van door. Die zien we nooit meer terug. Na een paar honderd meter ligt het hele veld uit elkaar. Hooguit twee en drie tallen, maar de meesten moeten het alleen doen. Er is genoeg te zien onderweg. Zwemmers, een boer rijdt zijn trekker met gras naar huis, nog wat fietsers die genieten van de mooie avond en de omgeving, prachtige vergezichten over het land, een ondergaande zon, de lucht kleurt licht geel/ oranje, de lijsterbes kleurt rood, zwanenbloemen en gele en witte plomp in bloei in het water. Ik voel me kiplekker.

Ik moet rechtsaf van de organisatie en ga op weg naar St.Johannesga. Ik was achterin gestart. Dan word je tenminste niet zo vaak voorbij gelopen! Het gaat goed, verscheidene lopers heb ik ingehaald en dat geeft voldoende vertrouwen voor het vervolg van de tien kilometer. Af en toe een blik op mijn "horloge" om het tempo in de gaten te houden. Een vlak tempo van rond de 5 minuten de kilometer. Langzaam maar zeker loop ik in op degene die al een tijdje twintig/dertig meter voor mij loopt in een shirt van de Bonifatiusloop in Dokkum. Ik doe er voorzichtig een schepje boven op met de gedachte wanneer ik bij hem ben er niet voorbij te gaan. Drie kilometer zit er erop, even later heb ik hem te pakken. Ik ga naast hem lopen. Ik groet, hij knikt, we wisselen geen woord. Hij loopt niet in een rechte lijn en ook niet in een constant tempo. Na ampele overwegingen en verschillende pogingen om hem mijn tempo op te dringen, besluit ik er maar van door te gaan. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij iets langzamer is gaan lopen. Op het vijf kilometer punt moet ik naar rechts, er is een verversingspost. Ik stop om te drinken. De man (Bonifatius) die ik daar straks achter mij liet, haalt mij in, hij loopt door. Ik haal mijn schouders op en hoop en denk hem wel weer te pakken te krijgen. Het fietspad slingert door de weilanden, af en toe een akker met mais, een enkele keer met aardappelen. Wat koeien in een weiland die loom bij elkaar staan en ( her)kauwend om zich heen kijken. Ik kan mijn tempo nog steeds redelijk gelijkmatig. Bonifatius loopt een dertig  meter voor mij. Ik ben niet in staat de afstand te verkleinen. Wanneer ik er zes kilometer op heb zitten, betrap ik me erop dat ik aan het aftellen ben. Het is nog steeds warm, ik ben nat van het zweet. Een enkele keer loop ik nog iemand voorbij, kennelijk omdat hij het eerdere tempo niet kon volhouden. Dat houdt de moed erin. Bij de verversingspost

Nannewiid

neem ik de tijd om weer water te drinken, ondanks dat ik vermoed dat ik moeilijk op gang zal komen. Maar dat blijkt even later erg mee te vallen. Bonifatiusloop loopt weer door. Vrolijk fluitend en genietend van de prachtige omgeving en de mooie vergezichten verlang ik naar het einde. Zover is het echter nog niet. Het pad slingert door het land, rechts bossage met daarachter het Nannewiid en links de weilanden. Tegen beter weten in, want ik kijk telkens op m'n "horloge", hoop ik na de volgende bocht de finish te kunnen zien, maar niets is minder waar. Ik moet nog geduld hebben. Een stukje voor mij lopen er nog een paar. Daar klamp ik me aan vast. De man in het groen haal ik in, de vrouw met paardenstaart ook, maar die slanke den gooit er een schepje boven op. Ik leg me er bij neer als de finish na de zoveelste bocht in zicht komt.

Ik ben blij dat ik er ben en als we als Loopgroep Sneek/IJlst met een bekertje water in de hand na afloop terugblikken op onze prestatie zijn we het roerend met elkaar eens: het was mooi en warm! Dat we niet in de prijzen zijn gevallen nemen we op de koop toe.

Meeloper

Oudehaske, ronde van Nannewiid, woensdag 15 juli, 2014.
Uitslagen: 7.3km, Durk Brouwer 43:51  Titia Brouwer 46:52  10km, Frank Klasen 52:19 Pytrik Amsterdam 59:09 Jolanda van der Zwaag 59:45 Lucia Serra 59:46 Alice van den Akker 59:47 Dave de Jong 1:03:25