Trainen

Loopgroep Sneek traint op de dinsdagavond 19:30-20:45, donderdagochtend 09:00-10:15, donderdagavond 19:30-20:45, zaterdagochtend 09:30-10:45, locatie Zeilsoos-Sneeker Jachthaven. Zondagochtend, clinictrainingen.

Loopgroep IJlst traint op de woensdagavond 19:30-20:45, locatie Sporthal Utherne.

Proeftraining of informatie: rnwths@gmail.com

donderdag 20 oktober 2011

De halve van Amsterdam

Bijna 35.000 deelnemers een absoluut record. Meer deelnemers dan inwoners in de stad Sneek!!!! Die 35.000 lopen niet allemaal een hele of een halve marathon. Er is ook een mogelijkheid voor 1(Kids Run)
of 8 kilometer. Irene, Hindrik, Bert, Onno, Ysbrand en Frank hebben zich(samen met 23.000 anderen) ingeschreven voor de 21.1 km.

Vol goede moed zijn we zondagochtend om 9.30 vertrokken. Er is optimisme. Dat kan ook niet anders. Het weer is geweldig; zon, weinig of geen wind en een maximum temperatuur van 14 graden. Wat wil een hardlopend mens nog meer? Ja, natuurlijk een persoonlijk record, lekker lopen en zonder blessures de eindstreep halen. We arriveren ruimschoots op tijd in Amsterdam, parkeren de auto en lopen in 5 minuten naar de 'place to Be". Niet verwonderlijk dat het al druk is in en rond het Stadion, want de hele marathon is tenslotte om half 10 al van start gegaan. We halen het startnummer, verkleden en verpozen ons met kijken, wat eten, wat drinken, wat kletsen en rondlopen.
vlak voor de start
Af en toe vang je iets op van de gesprekken om je heen. Waardevolle adviezen over wat je allemaal had moeten doen en laten om deze middag succesvol door te komen gaan hand in hand met geweekklaag over een gebrekkige voorbereiding. En als je wilt weten waar je als hardloper allemaal pij kunt krijgen hoef je niet eens goed te luisteren. Twijfel alom, het bekende verschijnsel bij een dergelijk evenement. Maar bij ons geen wanklank. Wij, wij voelen ons goed en over onze voorbereiding geen onvertogen woord en geen gezeur over blessures. In opperbeste stemming begeven we ons naar de startvakken. Dan neemt de spanning toch wel wat toe. We adviseren elkaar gbruik te maken van elke verzorgingspost voor een paar slokken water, niet te snel van start te gaan en vooral '
"lekker" te lopen. Maar je weet hoe het gaat. Dat persoonlijke record speelt door het hoofd en je hebt gehoord dat het parcours snel is. Dus...........heel voorzichtig en vooral niet te hard, spreek je de wens uit toch minimaal in de buurt van je p.r. te komen.

Het startschot is blijkbaar gevallen, want de startvakken schuiven een voor een naar voren. Todat het sein gegeven wordt dat ons vak mag vertrekken. En dan is het ieder voor zich! Er is ruimte genoeg, slechts een enkele keer moet je afwijken van de rechte lijn om iemand in te halen, of om een vluchtheuvel te omzeilen. De eerste kilometers staan er veel toeschouwers langs de weg. Eenmaal in een omgeving met veel kantoren en bedrijven staan er nauwelijks mensen, maar de knalharde muziek compenseert en zorgt voor voldoende afleiding. We zij elkaar uit het oog verloren; good old Bert, zoals altijd een snelle starter, voorop. Alleen Onno en Hindrik lopen gezamenlijk op onder het motto
"eendracht aakt mach". Ysbrand kijkt de kat uit de boom - het is tenslotte zij eerste halve marathon - en houdt Frank wat in de gaten, die de naam heeft een gelijkmatig tempo te kunne vasthouden. Irene, de bescheidenheid zelve, heeft zich achter ons gevoegd en loopt haar eigen koers.
Wanneer het parcours weer door de bewoonde wereld gaat, staan er veel, soms heel veel mensen achter de hekken. Ik heb al lang besloten niet meer op de tijd te letten. Machester, Caen, Milaan, Vichy, Vilinius, Namen, Boedapest, London en nog veel meer plaasten en namen van landen, zoals Hongarije, Brazilië, Noorwegen, Finland, Zweden, om maar wat te noemen, heb ik gelezen. Maar er moet gelopen worden anders komt het eind nooit in zicht. De laatste 7 kilometers breken aan. Dat is goed te merken. Voor een enkeling gaat het licht uit en verlaat het parcours. Velen schakelen terug naar een lagere versnelling en het aantal wandelaars groeit. Wij verbijten onze vermoeidheid, wij laten ons niet kennen, maar we moeten - achteraf - erkennen dat het voor ons allemaal de laatste 3,4 of 5 kilometer niet zo soepeltjes meer is gegaan.
finish
Eenmaal door de finish, in een geweldige entourage in een goed gevuld Olympisch stadion, komen we
snel weer tot rust. En als we de balans opmaken en onze ervaringen uitwisselen dan overheerst grote tevredenheid over het verloop van deze halve marathon.
Bert (met een p.r.) is onbetwist de snelste van ons zessen, Frank (evenaring p.r.) volgt, Ysbrand (eerste halve marathon) laat Onno ( na een blessure weert terug in het veld ) zijn hakken zien, Hindrik (zijn training voor de Berenloop) zit daar vlak achter en Irene ( met p.r.) sluit de rij.

Als we naar de auto lopen kan Onno het tempo niet meer volgen; hij is blijkbaar vergeten hoe hij het ene been voor het andere moet zetten, het dragen van zijn tas kost hem zichtbaar inspanning en zijn lach is die van een boer met keispijn. Maar zijn humeur is ondanks de vele stekelige opmerkingen niet kapot te krijgen. Manmoedig laat hij zich uiteindelijk in de auto vallen en als we onderweg nog even stoppen om uitdrogingsverschijnselen te voorkomen is bij hem het herstel ook in gang gezet.

Meeloper

Bert: 1.50.07; Frank: 1.51.53; Ysbrand: 1.53.22; Onno: 2.06.04; Hindrik: 2.07.00; Irene: 2.13.23

Geen opmerkingen:

Een reactie posten