Schaduw

De Berenloop werpt zijn schaduw vooruit. Dat is althans goed te merken. De Millenniumloop is al weer vergeten. Het gaat bijna nergens anders over dan over die Berenloop op de dinsdagavond tijdens de training. Wat een impact heeft die(halve) marathon op Terschelling. Niet dat een van ons van plan is om de hele marathon te lijf te gaan. Nee wij houden het bij de halve. En laten we eerlijk zijn, voor de meesten onder ons is dat geen peulenschil. Geen wonder ook dat er links en rechts geïnformeerd wordt naar elkaars trainingsarbeid.

Zo was er het er het vorig weekend de Jouster Merkeloop. Een goede gelegenheid om de eigen conditie eens uit te testen, tenslotte moeten er toch maar even 16km worden bedwongen. Baukje, Durk, Catrien en Hindrik melden zich 's morgens aan de start. Over een ding waren ze het eens. Om de halve marathon te lopen moet er toch nog wel wat trainingsarbeid verricht worden. Hindrik trekt op de dinsdagavond maar meteen van leer, tenslotte maakte hij geen ontevreden indruk over zijn eigen inspanning op de Merkeloop. Hij sluit zich, niet eens schoorvoetend, aan bij de groep die onder leiding van Arjen de langste afstand zal afleggen. Dat men binnen deze groep niet graag voor elkaar onder wil doen, was hij blijkbaar vergeten. Als het eerste traject voortvarend is volbracht, is Hindrik in geen velden of wegen meer te bekennen. Verstandig als hij is, heeft hij eieren voor zijn geld gekozen en zich neergelegd bij het onvermijdelijke; er is altijd een weg terug. Niet zonder een gezonde dosis leedvermaak wordt hij ontvangen in de ''bezemwagen''. Zo gaat dat!!

Maar waarom is men zo vol van de Berenloop? Omdat er zoveel deelnemers zijn, omdat het een loop is op een van de mooiste waddeneilanden, omdat het één groot feest is met veel muziek, omdat er zoveel enthousiast publiek op de been is, omdat de beer in verschillende gedaantes de mascotte is, omdat het merendeel van de deelnemers een paar dagen op het eiland verblijft, omdat het parcours zo mooi , leuk en zwaar is, omdat je van te voren niet weet of je over een hard strand loopt, omdat je op het strand meestal tegen de wind in loopt, omdat, als je ervan af komt een steile strandopgang voor de kiezen krijgt, omdat na die steile klim er nog een volgt, omdat je denkt dat je het dan hebt gehad, maar je krijgt nog een gemeen stuk vals plat, omdat, als de finish eindelijk in zicht is de rode loper voor je is uitgelegd, omdat er's zondags avonds bij Hessel zo'n gezellige sfeer en gratis champagne is. Kortom, omdat het een unieke loop is.

Maar bovenal zegt "men" dat het eeen van de zwaarste loopevenementen is. Dat boezemt ontzag in.
Vooral bij diegenen die hem voor het eerst gaan lopen. Zij vragen zich in alle gemoedsrust af of ze er wel goed aan hebben gedaan zich in te schrijven. Want "men" legt zo graag de nadruk op dat zwaar. Maar wat is zwaar? Zeker, fysiek komt het er op aan. Ook psychisch is het een niet te onderschatten afstand. Vooral het strand ruim over de helft van het parcours houdt menigeen vanaf de start bezig. Het is ook zwaar omdat je het gevoel hebt dat je een prestatie neer moet zetten. Maar wees eens nuchter. Wie zegt dat je een snelle tijd neer moet zetten., wie eist van jou dat je binnen de twee uren moet finishen, dat je sneller moet zijn dan........? Niemand toch? Je bent hopelijk, niet vergeten dat je voor je plezier loopt. Nou, die dat dan ook! Bereid je voor op je eigen manier. Kijk en luister niet te veel naar een ander. Laat die "stoere" verhalen maar aan je voorbij gaan . Geniet van de unieke omgeving, van de sfeer, van het strand, kijk goet om je heen, trek het je niet aan als je voorbij gelopen wordt, verbaas je over wat er zoal op de verschillende shirtjes te lezen valt, geniet ervan als je over de rode loper uiteindelijk over de finish gaat. Plezier in het lopen, dat is het voornaamste!

Meeloper


Het is een loop die gezg inboezemt, dat is zeker.