Het is lente, al weken wordt er bij de trainingen
gesproken over het feit dat het nu toch wel eens mooi loopweer mag
worden. Een ieder die zich heeft ingeschreven voor een loopje eind maart heeft
deze hoop. Het is zondag 24 maart, de
hoop is al lang vervlogen, de weerberichten geven temperaturen rond het
vriespunt en een harde oostelijke wind, windkracht 6 met uitschieters en een
gevoelstemperatuur van –10 graden. Ik
heb mij een paar weken geleden ingeschreven voor de Zandvoort circuit run 12
kilometer, een mooi parcours, heerlijk aan zee en een eerste loop boven de 10
kilometer.
 |
| Start van uit de paddock |
WINDSTIL
Met de hele familie lopen we s`morgens naar het circuit, we
hebben een huisje vlakbij en geeft een relaxt gevoel dat we niet hoeven te
vliegen en te draven om op tijd te komen. We zijn dik ingepakt tegen de kou. Gelukkig is het droog en af en toe is de lente
zon aanwezig. De kids doen mee aan de kidsrun over 0.9 kilometer, ik zelf loop
ter begeleiding mee, ik neem op deze manier
al een klein voorproefje over wat er op het circuit te wachten staat, tsjonge
wat een wind en we zijn super trots op onze kids dat die de run volbracht
hebben. Om 11.30 start de 5 kilometer ladiesrun, mijn vrouw loopt hier haar eerste loop in een mooie tijd van
45.05. Je kijkt om je heen en een ieder ziet er koud en verkleumd uit, je zoekt
een windstil plekje om iets op te warmen. We gaan eens boven kijken bij de vip
boxen en warempel er is één die leeg is, we nemen plaats en het voelt als een
warme deken. Het is ongeveer een 30 min voor de start en ik ga mij klaarmaken
voor de start. Een korte warming up, ik neem zo ongeveer alles door wat Arjen ons op de trainingen
voorschotelt en ga door de pitbox naar de pitstraat waar de start is. De eerste
ploeg wordt losgelaten onder de bezielende lijding van Bas Muis.
PLOETEREN
Ik krijg het koud het
duurt nog een tiental minuten voordat wij worden los gelaten en ik heb moeite
om warm te worden, de wind krijgt vrij spel als ik door de tarzan bocht loop.
Ik neem alle “adviezen” en verhalen nog eens door van de lopers die hier al
eens vaker heb gelopen, denk even aan de andere loopgroep leden die nu iets
dichter bij huis onderweg zijn. Een
toptijd wordt het zeker niet, ik heb mijzelf beloofd om gedoseerd te lopen en
te gaan genieten, bij de eerste klim in het circuit haken de eerste lopers al
af, dit verbaasd mij, we hebben pal in de wind en ja het is nu pittig om omhoog
te komen, maar hoe vergaat het deze lopers verderop? Ik kijk op mijn horloge en zie dat mijn tempo en
hartslag mij gunstig stemmen, ik haak aan bij een stel wat hetzelfde tempo
loopt. We lopen het circuit af richting het strand, door de kou ben ik toch
genoodzaakt om een sanitaire pitstop te maken. En nu richting het strand, ik
heb hier zaterdag al enige ervaring opgedaan dus het gevoel van mul zand zit
deels al in mijn schoenen. Een lange sliert van gekleurd geklede lopers gaat
over het strand wat een prachtig gezicht, het tempo zakt iets maar dat deert niet, de wind komt van schuin achter, het is
wel oppassen om geen natte voeten te halen zo aan de vloedlijn.
Na 3,5
kilometer strand moet ik omhoog bij de strandopgang, rustig aan en met kleine
hardloop stapjes kom ik boven,door velen wordt er geploeterd om boven te komen.
Rechtsaf richting het dorp waar de verzorging post is, ik heb nu toch wel zin
in wat vocht. Tot mijn verbazing is bijna alles op en ik zie nog net op tijd
een bekertje water staan op de hoek van een tafel, ik grijp deze en neem een
paar kleine slokjes terwijl ik loop. Nog ongeveer 4 kilometer te gaan en ik
voel dat het tempo er weer in komt. Door het dorp waar je door de kou
trotserende supporters van alle kanten wordt aangemoedigd: Fryslân zet hem op. Ik
haal verschillende ploegjes en lopers in en zelfs in de laatste kilometer kan
ik nog iets versnellen wie had dat gedacht, ik hoor de opzwepende muziek deels
door de windvlagen heen als we het circuit weer oplopen, nog een paar honderd
meter en dan passeer ik de finish. Een voldaan gevoel overheerst, ik heb het
geflikt. Ik neem mijn medaille en sportdrank in ontvangst en zoek gauw mijn
aanhang op, we zijn het snel eens, weg van hier veel te koud, richting het
huisje, lekker opwarmen en een warme douche.
Marcel.
Zandvoort Circuitrun, zondag 24 maart 2013, Marcel Swart, 12 km 1:13:34
Geen opmerkingen:
Een reactie posten