CLINICS

 Vertrekpunt station IJlst

De akoestiek in het station van IJlst is abominabel. Het is een herrie van jewelste. Een gesprek is alleen mogelijk met degene die naast je staat. De stemming zit er in. Arjen neemt het woord. Het wordt stil. Dat moet ook wel, want anders kun je de instructies van Arjen niet volgen. Hij vertelt dat-ie ervaring heeft opgedaan met de clinic voor De Slachte, dat dat goed is uitgepakt en dat-ie daarom deze clinic voor de Berenloop in de aanbieding heeft en dat, voor wie de Adventure Run ook nog op het programma heeft staan, er een vervolgclinic is gepland. Er is voor elk wat wils, want voor alles geldt: niets moet, alles mag, niets wordt voorgeschreven, wel wordt er geadviseerd, er wordt ook nog rekening gehouden met persoonlijke ambities en wensen en het plezier staat voorop. Als je dat maar goed beseft!

Station IJlst

Elke zondag is er een andere route vanuit een andere startplaats. Met wensen voor een route wordt rekening gehouden. Dan volgt de indeling. Een groep olv Karin voor een afstand van een tiental kilometers en een groep olv Arjen die veertien kilometers te lijf gaat. De jassen kunnen uit, de drankflessen kunnen in de fietstassen. Plots blijkt niet iedereen tevreden met de hem/haar toebedeelde groep en afstand. Geen nood, tenslotte zou er rekening gehouden worden met persoonlijke ambities en als tien kilometer geen uitdaging is dan sluit je maar aan bij de veertien.

Iedere groep een eigen route, die voor een deel hetzelfde is. Van IJlst naar Oosthem, richting Abbega, op weg naar Abbegaasterketting is er een keerpunt voor de tien, terwijl de veertien doorloopt om de metropool Abbega te bezichtigen om dan vervolgens via Pikesyl en Nijesyl weer in IJlst uit te komen.

De veertien blijkt na een enkele kilometer een homogene groep. Het tempo ligt rond 5 minuten en 30 seconden per kilometer en dat is voor iedereen goed te doen. Bij de tien is dat wat anders, er zijn duidelijk onderlinge verschillen en na de eerste kilometer ligt de groep uit elkaar. Maar dat mag de pret niet drukken. Het is tenslotte niet de bedoeling je dood te lopen. Arjen heeft het zo duidelijk mogelijk gezegd: "je loopt voor jezelf, plezier staat voorop en iedereen kan meedoen!"

Binnen de veertien zijn er die nog nooit deze afstand hebben gelopen. Niet dat zij geen kilometers in de benen hebben, niet dat zij niet in de buurt van die afstand zijn gekomen, maar toch veertien kilometer was tot nu toe wel wat ver. Maar in een groep gaat het toch heel wat "gemakkelijker", ook al moet je zelf het ene been voor het andere zetten.

We genieten van het mooie weer, van de vergezichten en degenen die hier nog nooit zijn geweest laten zich ontvallen dat het mooier is dan zij ooit hadden kunnen denken. En zo "tikken" de kilometers voorbij.

We gaan door Oosthem zonder op of om te kijken, we hebben het te druk met ons zelf, met elkaar en om ons ritme te vinden, laten de afslag naar Folsgare voor wat het is en gaan op weg naar Abbegaasterketting. We lopen de de kopgroep van de 10 die al op de terugweg is, tegemoet. Karin peddelt op de fiets breed glimlachend en heel ontspannen voorop. Daar achter rode en bezwete koppen op weg naar IJlst. Wij gaan in opperbeste stemming in een gesloten front voort. De brugwachter van Abbegaasterketting ziet ons van verre aankomen. Hij laat  de motorboot wachten. Wij bedanken hem met woord en gebaar,  vervolgen onze weg naar Abbega. Sightseeing in Abbega. Het is er rustig en vredig deze zonnige zondagmorgen. Slechts een paar kinderen spelen op straat. Dan wordt het wat zwaarder voor een enkeling. We manen elkaar om het tempo gangbaar te houden voor iedereen. Maar in Nijesyl ruiken we de stal. Het tempo gaat drastisch omhoog en van een hecht collectief is geen sprake meer. Hijgend melden we ons even later bij Karin en de 10 km lopers. Met een voldaan gevoel kaarten we na over onze ervaringen. We zijn verheugd dat iedereen de missie heeft kunnen volbrengen. We bedanken Arjen en Karin en verheugen ons op de volgende zondag.

Vertrekpunt Epemastate Ysbrechtum

De weergoden zijn ons opnieuw goed gezind. Het is een rustige herfst zondagmorgen.

We zijn compleet. Arjen en Karin hebben een drietal routes uitgezet; 10, 14 en 17 km. We worden ingedeeld. Maar ook deze keer niet geheel volgens de verwachting van een enkeling. Maar......zoals bekend: met individuele wensen kan rekening gehouden worden. Na 5 km kan je besluiten dat je 10 km wel genoeg vindt vandaag. Vervolgens is er een mogelijkheid om voor de 14 te gaan. Als je die afslag laat lopen dan is er geen weg meer terug en moet je er aan geloven om 17 km af te leggen.

Op weg naar Folsgare

Het loopt gesmeerd. Gezellig keuvelend teisteren we het wegdek. We maken ruimte voor een enkele auto en fietser. We zijn met zijn zestienen, waarvan 4 in ieder geval voor de 10 gaan, een tweetal mogelijk voor de veertien kiest en een tweetal waarschijnlijk de 14 laat schieten en meegaat voor 17 km.

We benoemen Rein en Minne tot bewakers van het tempo; 5.40 min. per km! Al vrij spoedig ontstaan er drie groepen, een kopgroep van acht, een groep volgers van twee en het peloton van vier. We lopen door Folsgare en gaan daarna op weg naar Nijland. Het peloton doet weinig moeite om de kopgroep bij te houden. Zij hebben een eigen tempo en laten zich niet van de wijs brengen door een stelletje fanaten die denken dat ze hard kunnen lopen. In Nijland slaan zij rechtsaf, terwijl de rest naar links gaat om richting Bolsward op te gaan.

Arjen meldt onderweg dat Lydia en Marcel voor de 14 km gaan. Gerrit en Jouke gaan mee voor de 17. Inge, Tseard, Wiep en Sjoerd gaan voor de 10.

Ver voor Bolsward lopen Minne, Rein, Anneke, Aaf, Pieter, Jouke, Klaas, Frank, Gerrit en Anja rechtsaf naar Hartwerd. Iedereen voelt zich happy. Het tempo is zeer gelijkmatig, het is heerlijk loopweer en de route is voor ons niet alledaags. Dat laatste gevoegd bij het gegeven dat je in een groep loopt, maakt blijkbaar zoveel adrenaline bij je los, dat de kilometers zonder al te veel moeite worden weggelopen.

Na Hartwerd nemen we de Kluw om dan uiteindelijk weer in Ysbrechtum uit te komen.

Koffie met koek

Onder het genot van een kop koffie met koek, door Anja van huis meegenomen, wisselen we onze ervaringen uit. We zijn het eens:

- dat lopen in een groep sterk motiverend werkt,

- dat lopen in een groep je gemakkelijker afgaat dan lopen in je eentje,

- dat een niet alle daagse omgeving uitdagend is,

- dat we allemaal heel veel plezier beleven aan deze duurlopen,

- dat we de adviezen van Arjen en Karin ter harte nemen,

- dat een kop koffie heerlijk smaakt na afloop,

- dat we in een opperbeste stemming naar huis gaan,

- dat we uitkijken naar de volgende zondag.

Meeloper