IN GESPEK MET.

Een goed gesprek met jezelf en luisteren naar je lichaam is een aanrader.

13 december 2014 stond al een lange tijd in mijn hardloop agenda genoteerd. Inschrijving wel wat laat gedaan maar gelukkig op tijd, zelfs in de week voor de loop werden er hier en daar nog wat startbewijzen aangeboden. Sinds begin september waren we gestart met de clinics om de trainen voor de 10 km en de 21,1 km, elke week een stukje erbij om zo op de 13^e december te pieken. De afstand werd elke week een klein stukje langer en steeds werd er gestart op wisselende locaties. Met elkaar afzien en stimuleren om door te gaan was leuk, een enkeling moest helaas afhaken vanwege een blessure.

Zoals al eens eerder geschreven op ons blog is het luisteren naar je lichaam een goede zaak, denken dat je meer moet doen dan eigenlijk goed voor je is wordt ook weleens afgestraft. Zelf was ik na het fluiten van een voetbalwedstrijd ook weer in de lappenmand beland, toch kon ik ’s zondags mooi mee op de fiets om te begeleiden. Hele gesprekken heb ik gevoerd met mezelf om toch de rust te bewaren voordat ik de trainingen weer op kon pakken. Eerst herstellen en dan weer rustig aan beginnen, de eerste keer echt hele kleine stukjes hardlopen afgewisseld met wandelen. Omdat dit goed ging wel weer opgebouwd en ook het langere duurloopje weer gedaan op een rustig tempo. Het gesprek met mezelf ging verder en ook mijn fysiotherapeute was tevreden over het herstel. Na een paar trainingen alleen en tempotrainingen op dinsdagavond volgde op zondag 7 december de laatste test met de clinics. Het gesprek afrondend kwam ik tot de conclusie dat het verantwoord was om de 10 km mee te gaan doen.
Zaterdagmorgen op tijd samen vertrokken voor de 1^e boot, afgeladen vol was deze weer met allemaal liefhebbers. Voordat wij van start gingen was er nog tijd om een kop koffie te halen voordat Arjen de warming-up zou verzorgen. Nadat hij iedereen bij elkaar had liepen we het dorp in om op een rustig plekje de beentjes los te maken. Ondertussen hoorden we in de verte een sirene, later bleek dat er bij de 5 km iemand was overleden. Wij wisten dat op dat moment niet en je vraagt je af hoe je van start gaat als je het wel had geweten. Hulde voor de organisatie hoe men hier mee om is gegaan.

De start volgt op tijd en we lopen het dorp uit, rechtsaf naar het bos, een paar plassen drek ontwijkend kwamen bij de beroemde paal 12 het strand op. Bij paal 13 het strand weer af en het bos weer in en duin op en af, het trapje op en nog een klein stukje bos voordat we weer door de dorpen lopen. Onderweg wordt je een ingehaald en haal je ook weer mensen in, leden van de loopgroep zie je lekker lopen en ze geven aan dat het goed gaat. Bij de finish nog een sprintje en het zit er weer op. Toptijden zullen niet op mijn palmares komen te staan maar lekker lopen en goed herstellen is deze keer wel het motto. In de sporthal hoor je van het overlijden en beseft dat zoiets heel erg is.

Om 16:30 uur pakken we de boot weer terug naar de wal, aan tafel napraten en ervaringen uitwisselen. Dat er bij het wegrijden gewacht moet worden is even niet anders een kwartiertje later rijden we weer naar Sneek.

De Olympiër.