Afgelopen donderdag 5
juni heeft Ronnie Neleman meegedaan aan de Alpe D’HuZes. Ronnie traint al
geruime tijd mee met Loopgroep Sneek voor de Mar-ethon. De trainingen met
Loopgroep Sneek heeft hij afgewisseld met zijn trainingen voor de Alpe D’HuZes.
Hieronder een korte impressie van de Alpe D’HuZes:
Afgelopen donderdag was
het dus zover. 03.30 gaat het wekkertje. Al snel wordt duidelijk dat het koud
is, een graad of 8. Wat zal ik aantrekken en wat zal ik meenemen? Je moet er
rekening mee houden dat het bovenaan de berg (1100meter hoger) nog kouder is en
na de finish via skiliften en de bus moet afdalen voordat je aan de tweede keer
kunt beginnen. Ik doe mijn thermo shirt aan en de Alpe D’Huzes kleding erover.
Daarnaast neem ik twee droge shirts mee voor bovenaan. Om 04.30 was het
startschot voor de ruim 4800 deelnemers aan de Alpe D’HuZes. Fietsers,
handbikers, wheelers, wandelaars en dus ook runners.
Route Alpe D' Huzes |
Het tempo is verre van wat
je gewend bent als je door het platteland van Friesland loopt en het merendeel
loop ik op de voorvoet ipv de hak zoals ik normaal gewend ben. Met korte pasjes
ga ik omhoog. De eerste paar honderd meter is redelijk vlak tot ongeveer
300meter voor de eerste haarspeldbocht (bochten worden van boven naar beneden
genummerd en is dit bocht 21, nog 20 te gaan). Het eerste gedeelte van 3-4km
heeft een stijgingspercentage van ongeveer 13%. Daarna is het minder, maar
dalen doet het nooit afgezien van de laatste 200meter naar de finish. Gemiddeld
over de hele berg kom je op een stijgingspercentage uit van 8%. Al snel heb ik
Erik in mijn kielzog. Samen lopen we de berg op. Goed op de ademhaling letten
en zeker niet te snel. En dat is wennen en accepteren. Omdat het nog zo vroeg
is, is het nog donker en heeft iedereen een lampje. Als je dan van boven naar
beneden kijkt dan zie je een sliert van witte en rode lampjes slingerend door
het landschap. Naast het lopen moet je ook genieten. Het gaat immers niet om de
tijd. Na bocht 7 verdwijnen de bomen en wordt het landschap opener. Nu worden
ook de afstanden tussen de bochten groter en zie je welke hoogte je nog moet
overwinnen. En dan kijk je omhoog en denk: dat is een behoorlijk stuk, maar na
wat doordouwen ben je al gauw halverwege. Het aantal mensen langs de weg neemt
hier toe en juichen als je voorbij komt. En dat maakt het ook weer mooi. Je
doet dit namelijk gezamenlijk voor hetzelfde doel. Af en toe komt er nog een
heel gesprek uit maar dan houdt het even op. Misschien ook wel vanwege de ijle
lucht die ijler en ijler wordt. En dan komt de finish in zicht. Samen gaan Erik
en ik voor de eerste keer over de finish. Daarna is het snel de andere kleren
aan en op naar de skilift.
Ronnie in actie tijdens Alpe D' Huzes |
1u45min en 2u04min.
Aardig toch?!?!?!
Alpe D’HuZes zamelt geld
in voor kankeronderzoek. Het KWF is partner in deze. De Alpe D’HuZes wordt
jaarlijks georganiseerd en op deze dag proberen de deelnemers zo vaak als
mogelijk de berg te beklimmen. Voor meer informatie zie www.opgevenisgeenoptie.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten