Workum, de strontraceloop

De strontraceloop op eigen benen met behulp van een eigen website en een nieuw affiche. Dat is maar goed ook. Daarmee maakt dit loopevenement zich helemaal "los" van de varende strontrace.
Harlopers en schippers zitten tenslotte ook niet in elkaars vaarwater. De enige overeenkomst in beide evenementen is het wedstrijdelement, ook is het motto zowel voor de een als voor de ander: "meedoen is belangrijker dan winnen".

Het is geen strontweer als de lopers van start gaat. Dat was vorig jaar wel anders toen de stront van de dijk woei en het voortdurend regende. Maar nu niets van dat alles. Een helder blauwe lucht, stralende zonneschijn en een matig windje uit het zuidoosten. Het startschot klinkt en voordat iedereen zich het stront uit de ogen heeft gewreven zijn het de wedstridjlopers die voor de 15.5 km er vandoor zijn gegaan. De rest, de recreatieve lopers, volg slaafs.

De aanloop naar het feitelijke circuit is een pad met nogal wat kuilen en niet al te breed. Het uitzicht over het IJsselmeer is grandioos. Een enkele kitesurfer scheert over het water en in de verte witte zeilen die scherp aftekenen tegen de staalblauwe lucht. Maar of iedereen daarvan genoten heeft, betwijfel ik, want vooral de eerste 100 meter is het geen stront aan de knikker te krijgen met een van je lotgenoten, goed opletten en uitkijken geblazen. Maar zodra we afbuigen van de "zee" en het parkeerterrein oversteken, is er voldoende ruimte om het eigen ritme te vinden. In groepjes vervolgt de meute zijn weg. Als we dan op het circuit zijn aangekomen en de wind en de zon in de rug hebben is het genieten van de heldere kleuren, van het eindeloze vergezicht en de stilte. Hier en daar wordt er nog gepraat, maar verder hoor je niets anders dan het geluid van de loopschoenen die het asfalt teisteren en van de ademhaling van de man of vrouw die bij jou in de buurt loopt.

Onno en Hindrik

Neen, het is geen strontvervelende route met dit mooie weer. Na ruim 3 kilometer steken we de dijk over en krijgen we de wind van voren. Het uitzicht op de skyline van workum is prachtig, in de weilanden fourageren ganzen, koeien staan in plukjes bij elkaar en een zwarte poes sluipt door het gras op zoek naar een prooi. Het veld lopers ligt volledig uit elkaar. Hier en daar probeert er nog iemand in de luwte te lopen van een ander, maar de meesten moeten het helemaal zelf doen. Dan weer omhoog de dijk over naar de aanloop voor de volgende ronde. Een handje vol toeschouwers staan op het keerpunt om de lopers een hart onder de riem te steken en vrijwilligers reiken water aan.
Over vrijwilligers gesproken. Ze waren er weer om dit loopevenement mogelijk te maken. Verkeers-regelaars, waterdragers, parcours uitzetters, tijdschrijvers en al die anderen! Bedankt, namens een kleine 300 deelnemers. Iedereen loopt zijn eigen loop, 7.7 of 11.1 of 15.5 kilometer of is deelnemer aan de jeugdloop. Aan de finish alleen maar rode en bezwete koppen en verwaaide haren.

Finish van Tom

Aan niemand is te zien welke afstand hij/zij heeft gelopen. Wel hoor je alom tevredenheid over de eigen prestatie en de vlekkeloze organisatie. Als we tenslotte met een zak stront als dank voor het meedoen huiswaarts keren kan er niemand ontevreden zijn.

De 8 deelnemers van Loopgroep Sneek:

15.5km Tom    1:17.12 -11.1km  Frank      58.40
             Bert     1:18.44               Hindrik 1:04.28
             Pietie   1:23.49               Onno    1:07.01
            Tineke  1:26.43 -7.7km   Ella         49.41